مقایسه سیستم های مغزی فعال سازی/ بازداری رفتاری و منبع كنترل دانشجویان دختر و پسر

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين و مقايسه سيستم هاي مغزي فعال سازي/بازداري رفتاري و منبع كنترل دروني و بيروني دانشجويان دختر و پسر بود.
روش: روش پژوهش مطالعه علي- مقايسه اي و جامعه آماري كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور مركز اهواز به تعداد 15هزار نفر بود که از ميان آن ها 300 نفر (75 پسر و 75 دختر با منبع كنترل بيروني و 75 پسر و 75 دختر با منبع كنترل دروني) با روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها نسخه كوتاه پرسشنامه گري- ويلسون (2000) و مقياس كنترل دروني- بيروني راتر (1966) بود.
يافته ها: يافته ها نشان داد تفاوت ميزان فعاليت سيستم هاي مغزي/ رفتاري بين چهار گروه آزمودني معني داري است. ميزان فعاليت سيستم فعال سازي رفتاري در آزمودني هاي با منبع كنترل دروني بيشتر و اين ميزان در پسران بالاتر از دختران بود و ميزان فعاليت سيستم بازداري رفتاري در آزمودني هاي با منبع كنترل بيروني بيشتر و اين برتري با گروه دختران بود. در سيستم جنگ- گريز، درك از مركز كنترل بيروني ميانگين بالاتري را نشان داد و ميانگين دختران در گريز و ميانگين پسران در جنگ بيشتر بود.
نتيجه گيري: بر اساس ديدگاه گري، سيستم فعال سازي رفتاري با عواطف مثبت و سيستم بازداري رفتاري با عواطف منفي در رابطه است و بر اثر محرك هاي دروني و بيروني فعال مي شوند. تفاوت هاي اين دو سيستم مي تواند علت واكنش هاي مغزي براي انواع گوناگون آسيب شناسي رواني و روش هاي پيشگيري آن را تبيين کند