اعتبار ساختاری مقیاس نگرش سنج علوم (ایكن)

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين اعتبار ساختاري مقياس نگرش سنج علوم «ايکن» صورت گرفت.
روش: روش پژوهش از نوع مطالعات همبستگي تحليل ماتريس همبستگي و کوواريانس و جامعه آماري شامل کليه دانش آموزان پايه سوم راهنمايي شهر تهران در سال تحصيلي 88-87 (134829 نفر دختر و 141458 نفر پسر) بود. از ميان آن ها نمونه اي به حجم 700 نفر، 350 دانش آموز دختر و 350 دانش آموز پسر با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي به صورت تصادفي انتخاب شد. ابزار پژوهش مقياس نگرش سنج علوم «ايکن» (1979) بود که ضريب پايايي آن با استفاده از آلفاي کرانباخ 0.887 به دست آمد. براي تعيين روايي ساختاري ابزار پژوهش از سه رويکرد تحليل عاملي اکتشافي، تحليل عاملي تاييدي و رويکرد تحليل چند گروهي استفاده شد.
يافته ها: نتايج تحليل عاملي اکتشافي حاکي از ساختار سه عاملي مقياس نگرش سنج علوم «ايکن»؛ «لذت بردن از يادگيري علوم»، «ترس از يادگيري علوم» و «ارزش و اهميت يادگيري علوم» و نتايج حاصل از تحليل عاملي تاييدي نيز حاکي از برازش و مطابقت مطلوب الگوي ارائه شده با داده ها و از اين رو بيانگر روايي مطلوب ابزار پژوهش بود. نتايج حاصل از رويکرد تحليل چند گروهي نيز حاکي از آن بود که مقادير پارامتر استاندارد شده مربوط به متغيرهاي مشاهده شده عامل «لذت بردن از يادگيري علوم»، مقادير همبستگي بين عوامل و همچنين پايايي ابزار پژوهش براي دانش آموزان دختر به طور معناداري بيشتر از دانش آموزان پسر است.
نتيجه گيري: شواهد مربوط به بررسي اعتبار ساختاري مقياس نگرش سنج علوم «ايکن»، مطلوبيت ويژگي هاي روان سنجي اين ابزار را تاييد و استفاده از آن را به عنوان ابزاري مناسب براي سنجش ميزان نگرش دانش آموزان نسبت به علوم پيشنهاد مي کند.