نقش رگه های شخصیت و سبكهای تفكر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان: ارایه مدلهای علی

هدف اين تحقيق، بررسي نقش رگه هاي شخصيت و سبکهاي تفکر بر پيشرفت تحصيلي دانشجويان بود. در نمونه اي متشکل از 419 آزمودني (214 پسر و 205 دختر) فرم کوتاه پرسشنامه پنج عاملي و پرسشنامه سبکهاي تفکر اجرا شد. همچنين براي متغير پيشرفت تحصيلي دانشجويان، ميانگين کل نمره هاي آنها از طريق دانشگاه مورد مطالعه، جمع آوري شد. با استفاده از تحليل مسير، آثار مستقيم و غيرمستقيم رگه هاي شخصيت بر سبکهاي تفکر و پيشرفت تحصيلي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان دادند که گشودگي بر سبک تفکر قضايي، کلي، آزاد انديش و محافظه کار؛ روان آزرده واري بر سبک تفکر اجرايي، جزيي و محافظه کار؛ وظيفه شناسي بر سبک تفکر قانوني و سلسله مراتبي؛ برون گرايي بر سبک تفکر کلي، آزادانديش، سلسله مراتبي و بيروني داراي اثري مثبت و معنادار بودند (تنها اثر عامل گشودگي بر سبک تفکر محافظه کار منفي و معنادار بدست آمد). اثر غيرمستقيم عامل گشودگي از طريق سبک تفکر قضايي؛ عامل روان آزرده واري از طريق سبک تفکر اجرايي؛ عامل وظيفه شناسي از طريق سبک تفکر قانوني؛ عامل گشودگي و برون گرايي از طريق سبک تفکر کلي و آزادمنشانه؛ عامل روان آزرده واري و گشودگي از طريق سبک تفکر محافظه کاري؛ عامل درون گرايي و وظيفه شناسي از طريق سبک تفکر سلسله مراتبي؛ عامل برون گرايي از طريق سبک تفکر بيروني بر پيشرفت تحصيلي اثري معنا دار نشان دادند. در مجموع نتايج پژوهش حاضر مويد اين است که توجه به نقش عوامل درون فردي رگه هاي شخصيت و سبکهاي تفکر در مطالعه پيشرفت تحصيلي ضروري است. پيامدهاي کاربردي يافته ها براي معلمان بحث شده است.