تنیدگی والدینی و سلامت عمومی: پژوهشی درباره رابطه تنیدگی حاصل از والدگری با سلامت عمومی در مادران پرستار و خانه دار دارای كودكان خردسال

پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين تنيدگي والديني و سلامت عمومي در مادران داراي فرزندان خردسال و آزمودن روي آورد ضربه گير اشتغال در يک بافت پرتنيدگي حرفه اي (پرستاري) اجرا شد. بدين منظور گروه نمونه اي به حجم 140 نفر (70 پرستار، 70 خانه دار) از مادران شهر رشت با روشهاي نمونه گيري سهميه اي (گروه پرستار) و در دسترس (گروه خانه دار) انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شاخص تنيدگي والديني (PSI)، پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) و يک پرسشنامه حاوي گزاره هايي براي کنترل برخي از متغيرها بودند. آزمودنيها در دو نوبت ابتدا به شاخص تنيدگي والديني پاسخ دادند و سپس پرسشنامه سلامت عمومي را تکميل کردند. نتايج نشان دادند که بين ميزان سطوح تنيدگي والديني دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد، اما تفاوت بين ميزان سلامت عمومي دو گروه فقط در زير ـ مقياس افسردگي معنادار است. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نيز نشان داد که اثر اصلي تنيدگي والديني بر سلامت عمومي معنادار است. اشتغال در سلامت عمومي هيچ اثر معناداري ايجاد نمي کند در حالي که اثر متقابل بين اشتغال و تنيدگي والديني بر سلامت عمومي معنادار است. بدين صورت که اشتغال اثر منفي تنيدگي والديني بر سلامت مادر را تعديل مي کند. اين يافته ها با توجيه اهميت دوره خردسالي در تجربه تنيدگي مادران خانه دار، بر پيامدهاي روانشناختي و جسماني زيان آور اين تنيدگي و ضرورت طرح برنامه هاي پيشگيرانه حمايتي تاکيد مي کنند و نقش تعديل کننده اشتغال حتي در وضعيتهاي تنيدگي زاي حرفه اي مانند پرستاري را مورد تاييد قرار مي دهند.