خانواده درمانگری شناختی ـ رفتاری در درمان بیماران مبتلا به دردهای عضلانی استخوانی

کارايي خانواده درمانگري شناختي ـ رفتاري در درمان اختلالهاي روان تني از نوع عضلاني، با استفاده از يک طرح تک آزمودني از نوع A-B مورد بررسي قرار گرفت. تعداد 3 نفر (2 مرد و 1 زن) مبتلا به اختلال روان ـ تني عضلاني استخواني (کمردرد و گردن درد) که به يک کلينيک خصوصي روان درمانگري ارجاع شده بودند، به عنوان گروه نمونه اين پژوهش انتخاب شدند. پس از مصاحبه باليني روان درمانگر، آزمودنيها به آزمونهاي MMPI و SCL-90-R پاسخ دادند و سپس روش خانواده درمانگري شناختي ـ رفتاري در مورد آنها اجرا شد. نتايج آزمودنيها در پس آزمون کارايي بالاي اين روش درمانگري در حل تعارضها و مشکلات بين فردي از طريق آموزش مهارتهايي مانند حل مساله، برقراري ارتباط موثر، مقابله کارآمد و جرات ورزي را نشان داد. پيشنهاد مي شود در پژوهشهاي بعدي کارآيي ساير روشهاي درمانگري از جمله دارو درمانگري، رفتار درمانگري و شناخت درمانگري فردي و گروهي بررسي و با يکديگر مقايسه شود.