چکیده مقاله
اين پژوهش با هدف تعيين رابطۀ بين ويژگیهای شخصيتی و سبکهای دفاعی با نشانههای اختلال خوردن اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعۀ آماری دانشجويان دانشگاه تهران بودند که از بين آنها 350 نفر بهصورت تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصيت (کاستا و مککری، 1992)، پرسشنامۀ سبکهای دفاعی (اندروز و همکاران، 1993) و پرسشنامۀ نشانههای اختلال خوردن ( گارنر و همکاران، 1982 ) بود. دادهها با استفاده از ضريب همبستگی پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شد. نتايج نشان داد که بين نشانههای اختلال خوردن با سبک دفاعی ناپخته (01/0 P< )، با سبک دفاعی روانرنجور (01/0 P< )، با سبک دفاعی پخته (01/0 > P )، با وظيفهشناسی (01/0 > P )، با توافقپذيری (05/0 > P ) و با روانرنجورخويی رابطۀ معناداری وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد ويژگی شخصيتی وظيفهشناسی و سبک دفاعی ناپخته (01/0 > P ) و سازوکارهای دفاعی دو نيمهسازی، نوعدوستی کاذب، جابهجايی، دليلتراشی و برونريزی (05/0 > P ) قادر به پيشبينی نشانههای اختلال خوردن هستند.
واژههای كليدي: سبكهاي دفاعي، اختلال خوردن، ویژگیهای شخصيت