سبكهای دلبستگی و مقابله با تنیدگی

هدف پژوهش حاضر مطالعه نوع رابطه سبک هاي دلبستگي ايمن، اجتنابي و دو سوگرا با راهبردهاي مقابله با تنيدگي در قالب سه سبک مقابله مساله محور، هيجان محور مثبت و هيجان محور منفي بود. 223 دانشجو (120 دختر، 103 پسر) با تکميل فهرست دلبستگي بزرگسال (بشارت، 1384؛ هازن و شيور، 1987) و مقياس سبک هاي مقابله تهران (بشارت، 1385؛ کارور، شيير و وينتراب، 1989) در اين پژوهش شرکت کردند. نتايج وجود رابطه معنادار بين سبک هاي دلبستگي و راهبردهاي مقابله با تنيدگي را نشان دادند. همبستگي بين سبک دلبستگي ايمن با سبک هاي مقابله هيجان محور مثبت و مساله محور، مثبت بود، در حالي که با سبک منفي هيجان محور، همبستگي منفي به دست داد. سبک دلبستگي اجتنابي با سبک مقابله مساله محور و سبک مقابله هيجان محور منفي و سبک دلبستگي دو سوگرا با سبک مقابله هيجان محور مثبت، همبستگي مثبت داشت. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش مي ‌توان نتيجه گرفت که راهبردهاي مقابله ‌اي تحت تاثير سبک هاي دلبستگي قرار مي‌ گيرند.