روی آوردهای نوین در روان سنجی قسمت سوم: مدلهای نظریه سوال – پاسخ، مدلهای راش

در هفتاد سال گذشته نظريه پردازان متعددي تلاش کرده اند تا نشان دهند که چگونه مي توان از اندازه ها و فراوانيهاي عيني، اندازه هاي انتزاعي، به دست آورد. يکي از عملي ترين و رايج ترين روي آوردهايي که براي اين منظور به کار مي رود، مدل راش است. جورج راش، رياضيدان دانمارکي، اين روي آورد را در سال 1953 و به منظور تحليل پاسخهاي يک رشته از آزمونهاي خواندن به وجود آورد. با آنکه وي را پدر تحليل راش مي دانند، اما بنجامين رايت را بايد قيم قانوني آن دانست. رايت و همکارانش در دانشگاه شيکاگو روشهاي پيشرفته و ابزارهاي تحليل راش را توسعه، و کاربرد آن را در حوزه هاي مختلف علمي ارتقا بخشيدند (ماسوف و فيشر، 2002).