اثر بخشی گروه درمانگری عقلانی – هیجانی - رفتاری و روان نمایشگری در تغییر سبكهای ابراز هیجان

هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي گروه درمانگري عقلاني – هيجاني - رفتاري و روان نمايشگري در تغيير سبكهاي ابراز هيجان مراجعان مراكز مشاوره بهزيستي شهر تهران بود. بدين منظور 36 نفر از مراجعان داوطلب به طور هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه قرار گرفتند. اعضاي گروهها به وسيله پرسشنامه هاي ابرازگري هيجاني و دوسوگرايي در ابراز هيجان (كينگ و امونز، 1990) و پرسشنامه مهار هيجاني (راجر و نجاريان، 1989) قبل و بعد از 12 جلسه مشاوره گروهي مورد سنجش قرار گرفتند. نتايج بيانگر آن بود كه هر دو روش گروه درمانگري عقلاني – هيجاني - رفتاري و روان نمايشگري در افزايش ابرازگري هيجاني كاهش بازداري و دو سوگرايي هيجاني مراجعان اثربخش بودند. همچنين مشخص شد كه روان نمايشگري از گروه درمانگري عقلاني – هيجاني - رفتاري در افزايش ابرازگري هيجاني موثرتر بود.