تحول یافتگی من و اختلالهای شخصیت: مقایسه دو گروه زندانی و غیر زندانی

اختلالهاي شخصيت در 60 زنداني غير سياسي زندان زنجان و 60 غير زنداني بدون سابقه بيماري رواني (به عنوان گروه مقايسه) با استفاده از فهرست چند محوري باليني ميلون 2 MCMI-II)؛ ميلون، 1987) مورد ارزيابي قرار گرفت. تحول يافتگي من شرکت کنندگان نيز با استفاده از پرسشنامه اي که شامل 4 عامل از پرسشنامه شخصيتي 16 عاملي کتل (کتل، 1965) بود اندازه گيري شد. يافته هاي تحقيق نشان دادند كه گروه زنداني در تمام مقياسهاي اختلالهاي شخصيت به جز مقياس شخصيت وسواسي با گروه غير زنداني تفاوت معنادار داشت و سطح بالاتري از اختلالهاي شخصيت را نشان داد. در مورد تحول يافتگي من، در دو بعد نيرومندي من و حساسيت هيجاني بين دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت كه در آن گروه زنداني سطح پايين تري از تحول يافتگي من را نشان داد. در زمينه رابطه تحول يافتگي من با اختلالهاي شخصيت در گروه زنداني نتايج بيانگر رابطه منفي معنادار بين نيرومندي من و مقياسهاي اختلالهاي شخصيت اجتنابي، ضد اجتماعي، آزارطلبي، و گسيخته ريخت و رابطه مثبت معنادار بين حساسيت هيجاني و مقياس اختلال شخصيت مرزي بودند و در نهايت گروه زنداني در دو مقياس شخصيت مرزي و اسكيزوئيد بالاترين نمره ها را به خود اختصاص دادند. يافته هاي پژوهش در پرتو نتايج پژوهشهاي پيشين، مورد بحث قرار گرفتند