تأثیر آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری و مصون‌سازی در مقابل فشار روانی بر سازگاری اجتماعی و خودپندارۀ دانش‌آموزان دختر دبیرستانی

اين پژوهش با هدف تعيين تأثير آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری و مصون‌سازی در مقابل فشار روانی بر سازگاری اجتماعی و خودپندارۀ دانش‌آموزان دختر دبيرستانی اجرا شد. پژوهش از نوع آزمايشی با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون سه گروهی با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل دانش‌آموزان دختر دبيرستانی بودند که از ميان آنها با استفاده از روش نمونه‌گيری خوشه‌ای، 45 نفر انتخاب و در سه گروه (دو گروه آزمايش و يک گروه گواه) قرار گرفتند. ابزارهای سنجش، شامل پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی (بل، 1968) و پرسشنامۀ خودپنداره (راجرز، 1951) بود. داده‌ها از طريق تحليل کوواريانس چندمتغيری (مانکوا) تحليل شد. نتايج نشان داد که آموزش گروهی شناختی ـ رفتاری نسبت به آموزش مصون‌سازی در برابر فشار روانی و گروه کنترل بر افزايش سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان دختر تأثير معناداری (01/0P<) دارد. همچنين نتايج پژوهش نشان داد که آموزش شناختی ـ رفتاری و آموزش مصون‌سازی در برابر فشار روانی بر خودپندارۀ دانش‌آموزان دختر دبيرستانی تأثير معناداری ندارند (05/0P>).

واژه‌های كليدي: آموزش شناختی ـ رفتاری، آموزش مصون‌سازی در مقابل فشار روانی، سازگاری اجتماعی، خودپنداره، دانش‌آموزان دختر