تاثیر آموزش تنش زدایی تدریجی بر مدیریت تنیدگیهای ناشی از رویدادهای زندگی روزمره

اين پژوهش به منظور بررسي اثربخشي آموزش تنش زدايي تدريجي در ارزيابي تنيدگي رويدادهاي زندگي روزمره انجام شد. 100 دانشجوي دختر رشته مشاوره به طور تصادفي انتخاب و بر اساس زمينه يابي ديدگاههاي شخصيPVS)  موسسه سرسختي، 1985)، فهرست حرمت خود (کوپر اسميت، 1967) و مقياس اضطراب کتل (کتل، 1958) ارزيابي  شدند. پس از جايگزيني تصادفي آزمودنيها در دو گروه آزمايشي و کنترل، گروه آزمايشي به مدت 10 هفته در معرض آموزش تنش زدايي تدريجي (جاکوبسون، 1934) قرار گرفت. سپس مقياس رويدادهاي دردسرآفرين و خشنود کننده (دلانگيس و ديگران، 1982) در دو گروه اجرا شد. يافته ها نشان دادند که با کنترل سطوح سرسختي، حرمت خود و ميزان تنش، گروه آزمايشي پس از آموزش توانست رويدادهاي زندگي روزمره را نسبت به گروه كنترل کمتر تنيدگي زا ارزيابي کند