سبكهای مكانیزم دفاعی در انواع شخصیت خوددوستدار: یك همبستگی بنیادی

مکانيزمهاي دفاعي نمو نايافته در انواع اختلالهاي شخصيت ديده مي شوند. در اين پژوهش، به بررسي ميزان نمو نايافتگي و انواع مکانيزمهاي دفاعي در طيف اختلال شخصيت خوددوستدار پرداخته شد. 263 دانشجو (156 دختر و 107 پسر) از مقطـع کارشنـاسي و کارشنـاسي ارشد بـا روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند و به پرسشنامه سبک مکانيزم دفـاعي (DSQ؛ اندروز، سينگ و باند، 1993 و دو مقياس فهرست شخصيت خود ـ دوستـدار (NPI؛ راسكيـن و هال، 1979) و خوددوستداري آسيب پذير (VNS؛ پيمنتل و ديگران، 2004)، به منظور متمايزكردن دو نوع خود ـ دوستداري پنهان و آشكار پاسـخ دادند. تحليل يافته ها با استفـاده از همبستگي بنيادي وجود رابطه بين نوع خوددوستداري و نحوه استفاده از مکانيزمهاي دفاعي را مشخـص کرد. تحليل جزيي تر نيز نشان داد که رابطـه خوددوستداري آسيـب پذير، بـا مکانيزمهاي دفـاعي نمو نايافتـه و مکانيزمهاي دفاعي روان آزرده وار، مثبـت و معنادار، رابطه خوددوستداري بزرگ منـش با مکانيزمهاي روان آزرده وار منفي و معنادار و با مکانيزمهاي نمو نايـافته مثبت و معنادار بود. متمايزکردن خوددوستداري به دو بخـش بزرگ منش و آسيب پذير مي تواند از اشتباههاي تشخيصي پيشگيري کند و امکان به کار بردن روشهاي درمانگري مناسب را فراهم سازد