تعارض زناشویی و نقش مزاج كودك

هدف از اجراي اين تحقيق، بررسي نقش واسطه اي و تعديل کنندگي مزاج کـودک در رابطه بين تعارض زناشويي با نشانه هاي عاطفي- رفتاري، سلامت جسماني و رواني اجتماعي کودک بود. 220 دختر و 193 پسر از جامعه دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهر تهران با روش نمونه برداري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند و مادران آنها به مقياس خصومت آشکار اولري پورتر (OPS؛ پورتر و اولري، 1980)، پرسشنامه بازنگري شده مزاج اوايل نوجواني (EATQ-R؛ پوتنام، اليس و روتبارت، 2001) و پرسشنامه سلامت کودک ـ فرم والدين (CHQ-PF-28؛ لندگراف و آبتز، 1996) پاسخ دادند. مـادران و معلمان نيز پرسشنامه تواناييها و مشکلات (SDQ؛ گودمن، 1997) را تكميل كردند. نتايج تحليل رگرسيون نشان دادند که تعارض زناشويي و مزاج کودک پيش بيني کننده نشانه هاي آسيـب شناختي رواني و سلامت کودک بودند. همبستگي مثبت بين تعارض زناشويي با مزاج منفي و همبستگي منفي بين تعارض زناشويي با مزاج مثبت کودک به دست آمد. نقش تعديل کننده مزاج مثبت و توانايي مهار بالاي كودك بر تعارض زناشويي و سلامت کودک و نقش واسطه اي مزاج کودک در رابطه بين تعارض زناشويي و نشانه هاي رفتاري کودک تاييد شد. استلزامهاي حاصل از نتايج پژوهش مورد بحث قرار گرفتند