مقایسۀ پنج عامل بزرگ شخصیت در افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و اختلال وسواسی ـ اجباری با افراد بهنجار

اين پژوهش با هدف مقايسۀ پنج عامل بزرگ شخصيت (روان‌رنجورخويی، برونگرايی، گشودگی، توافق‌پذيری و وظيفه‌شناسی) در ميان افراد مبتلا به افسردگی اساسی، وسواس‌ـ اجبار و افراد سالم اجرا شد. روش پژوهش پس‌رويدادی و جامعۀ آماری پژوهش شامل دو گروه مبتلا به افسردگی اساسی و وسواس‌ـ اجبار همراه با افراد بهنجار در تبريز بودند. از ميان آنها دو گروه 50 نفری از بيماران ارجاعی به درمانگاههای روانپزشکی و مراکز مشاوره به شيوۀ نمونه‌گيری در دسترس (برای گروههای مبتلا به افسردگی اساسی و وسواس‌ـ اجبار) و يک گروه 50 نفری از دانشجويان و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تبريز به شيوۀ تصادفی طبقه‌ای (برای گروه بهنجار) انتخاب شدند. ابزارهای پ ژوهش شامل پرسشنامۀ افسردگی بک ( BDI-II ، بک و همکاران، 2000)، سياهۀ وسواس‌ـ اجبار مادزلی ( MOCI ، راچمن و هاجسون، 1970) و پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصيت ( NEO-FFI ، مک‌کری و کاستا، 1989) بود. داده‌ها از طريق تحليل واريانس چندمتغيری ( MANOVA ) تحليل شد. نتايج نشان داد که در عامل روان‌رنجورخويی و برونگرايی بين دو گروه افسرده و بهنجار و نيز گروه وسواس و بهنجار، در توافق‌پذيری بين گروه وسواس و بهنجار و همچنين بين گروه افسرده و وسواس و در عامل وظيفه‌شناسی نيز بين دو گروه افسرده و وسواس و گروه افسرده و بهنجار تفاوت معنادار وجود دارد (01/0 P< ).

واژه‌های كليدي: الگوی عاملی پنج عامل شخصيت، افسردگي اساسی، اختلال وسواس‌ـ اجبار، افراد بهنجار