كنش وری اجرایی در كودكان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / فزون كنشی

مولفه هاي زير بنايي کنش وري اجرايي در 18 کودک درمان نشده و 18 کودک درمان شده (با دارو) مبتلا به اختلال نارسايي توجه/ فزون کنشي با 18 کودک بهنجار مقايسه شدند. هر گروه شامل 3 دختر و 15 پسر با دامنه سني 7 تا 12 سال بود. تمام کودکان به آزم ونهاي رنگ  واژه استروپ (استروپ، 1935)، دسته بندي کارتهاي ويسکانسين (گرانت و برگ، 1948) و عملکرد مداوم (روزولد، ميرسكي، ساراسون، برانسام و بك، 1956) و زير مقياس فراخناي ارقام (وكسلر، 1974) پاسخ دادند. نتايج تحليل واريانس چند متغيري نشان دادند که گروه درمان نشده در مقايسه با گروه بهنجار و درمان شده در بيشتر کنش هاي اجرايي ضعيف تر عمل کردند. عملکرد کودکان درمان شده در کنش هاي اجرايي تفاوتي با کودکان بهنجار نداشت