كمال گرایی و سلامت جسمانی: اثر واسطه ای عواطف مثبت و منفی

با هدف مطالعه اثر واسطه اي عواطف مثبت و منفي در رابطه بين ابعاد کمال گرايي (خودمحور، ديگر محور و جامعه محور) با سلامت جسماني، يک گروه نمونه از جمعيت عمومي شامل 234 داوطلب (131 زن، 103 مرد) مقياس کمال گرايي چند بعدي تهران (بشارت، 1386)، فهرست عواطف مثبت و منفي (واتسون، کلارک و تلگن، 1988) و مقياس سلامت جسماني (مولنار، رکر، کالپ، ساداوا و داک کورويل، 2006) را تکميل کردند. نتايج تحليل مسير نشان دادند که کمال گرايي خودمحور و ديگر محور به واسطه عواطف مثبت و منفي در دو جهت متضاد بر سلامت جسماني تاثير مي گذارند. عواطف مثبت و منفي در رابطه بين کمال گرايي جامعه محور و سلامت جسماني نقش واسطه اي معنادار نداشتند. در رابطه بين ابعاد کمال گرايي با سلامت جسماني اثر واسطه اي عواطف منفي (R²=0.44) بيشتر از اثر واسطه اي عواطف مثبت (R²=0.44) بود