نظریه تحول ذهن و رابطه آن با مهارتهای اجتماعی در كودكان و نوجوانان مبتلا به آسیب بینایی

ين پژوهش با هدف شناخت نظريه تحول ذهن و رابطه آن با مهارتهاي اجتماعي در کودکان و نوجوانان مبتلا به آسيب بينايي صورت گرفت. جامعه آماري پژوهش را کليه دانش آموزان مبتلا به آسيب بينايي شهر مشهد تشکيل دادند. با استفاده از روش نمونه برداري هدفمند، 43 نفر از اين کودکان در 4 گروه سني (4، 7، 10 و 13 سال) انتخاب شدند. براي اندازه گيري نظريه ذهن از دو تکليف باور غلط (تکليف پيش بيني باور؛ پرنر و وايمر، 1987؛ تکليف پيش بيني عمل؛ وايمر و پرنر، 1983) و براي سنجش مهارتهاي اجتماعي و مشکلات رفتاري از مقياس مهارتهاي اجتماعي (فرم معلم؛ گراشام و اليوت، 1990) بهره گرفته شد. داده هاي پژوهش با استفاده از آزمون مجذور کاي، ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون لوجستيک، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان دادند که بين عملکرد در تکليف پيش بيني عمل و نمره کلي مهارتهاي اجتماعي و عملکرد در هر دو تکليف (پيش بيني باور و پيش بيني عمل) و نمره کلي مشکلات رفتاري رابطه معنادار وجود دارد. همچنين، بهره هوش کلامي و سن، عملکرد در تکليف پيش بيني عمل را پيش بيني کردند.