هدف پژوهش حاضر بررسي روند تحولي حافظه کاذب کودکان 7 تا 12 ساله بود. 117 دانش آموز پايه هاي اول، سوم و پنجم دوره ابتدايي با روش نمونه برداري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. شرکت کنندگان با استفاده از فهرست هاي اصلي و فهرست هاي متناسب با سن برنامه ديس - روديگر - مک درمت (روديگر و مک درمت، 1995) مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها با بهره گيري از روش تحليل واريانس چندمتغيري تحليل شدند. نتايج نشان دادند که با افزايش سن، يادآوري و بازشناسي صحيح و بازشناسي کاذب فهرست هاي اصلي و يادآوري صحيح، يادآوري و بازشناسي کاذب فهرست هاي متناسب با سن، افزايش مي يابند. همچنين، نتايج حاکي از آن بودندکه فهرست هاي متناسب با سن نسبت به فهرست هاي اصلي برنامه ديس - روديگر - مک درمت ابزار مناسب تري براي بررسي تحولي حافظه کاذب اند.