رابطه سبك دلبستگی و شیوه های والدگری ادراك شده با تجربیات معنوی و اعمال مذهبی

اين پژوهش با هدف شناخت رابطه سبک هاي دلبستگي و والدگري با تجربيات معنوي و اعمال مذهبي اجرا شد. 333 دانشجوي پسر با (دامنه سني 20 تا 30 سال) از دانشگاه علامه طباطبايي به روش نمونه برداري خوشه اي انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي مورد بررسي از پرسشنامه اقتدار والدگري (بوري، 1991)، سياهه سبک دلبستگي (بشارت، 1379) و سنجش چندبعدي معنويت و دينداري (موسسه ملي سلامت، 1999) استفاده شد. نتايج نشان دادند که بين سبک دلبستگي ايمن با تجربيات معنوي و اعمال مذهبي در بزرگسالي رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنين، يافته ها مبين آن بود که بين سبک والدگري مقتدرانه و تجربيات معنوي و اعمال مذهبي رابطه مثبت معنادار وجود دارد. در مجموع، مي توان نتيجه گرفت که شيوه والدگري مقتدرانه و سبک دلبستگي ايمن پيش بيني کننده مناسب تجربيات معنوي و اعمال مذهبي در بزرگسالي هستند.