اثربخشی آموزش مدیریت رفتار بر تنیدگی والدینی مادران كودكان درخودمانده

هدف پژوهش حاضر تعيين ميزان اثربخشي برنامه آموزش مديريت رفتاري والدين در کاهش تنيدگي والديني مادران کودکان درخودمانده بود. بر اساس يک طرح شبه تجربي، 30 مادر کودک درخودمانده انتخاب و در دو گروه آزمايش و گواه قرار داده شدند. گروه ها از نظر سن و جنس کودک، و سن و تحصيلات مادر همتا شدند. پرسشنامه تنيدگي والديني (آبيدين، 1990) در پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري به دو گروه داده شد. گروه آزمايش، به مدت شش هفته (هر هفته يک جلسه دو ساعته) در جلسه هاي آموزش والدين شرکت کردند و گروه گواه مداخله اي دريافت نکرد. يافته هاي تحليل واريانس با استفاده از اندازه هاي مکرر نشان دادند که اين برنامه بر کاهش تنيدگي والديني اثر دارد و به افزايش توانايي مقابله با تنيدگي والديني منجر مي شود. استلزام هاي باليني براي پيشگيري و درمان تنيدگي والديني در مادران کودکان درخودمانده مورد بحث قرار گرفتند.