رابطه بین مهارتهای ارتباطی با کیفیت تدریس اساتید دانشگاه از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی

مقدمه: با توجه به اهمیت برقراری ارتباط در مدیریت اثربخش کلاس درس، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی اساتید دانشگاه با کیفیت تدریس آنان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اجرا گردید.

روش کار: پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی میباشد که با ابزار پرسشنامه و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در سال تحصیلی 94 - 1395 به تعداد 1820 بودند که مطابق کوکران 370 نفر به شیوه تصادفی طبقهای نسبتی انتخاب شدند. ابزار پژوهش  پرسشنامه استاندارد مهارت هاي ارتباطي بارتون جي ) 1990 ( و پرسشنامه کیفیت تدریس سراج(2002) بود که روایی محتوایی آن تائید و پایایی آنها با ضریب آلفای کرونباخ 259 / 0 و 918 / 0 محاسبه گردید. دادههای تحقیق با همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه توسط نرم افزار 80 SPSS تحلیل
شدند.
یافته ها: نتایج نشان دادند که رگرسیون پیش بینی کیفیت تدریس با توجه به مؤلفههای مهارتهای ارتباطی معنی دار است ) 000 / 0 > P ، 16/381F= (. متغیر مهارتهای ارتباطی در زمینه مؤلفه بازخورد با ضریب بتای استاندارد 309 / 0
میتواند به طور مثبت و معنی داری کیفیت تدریس را پیش بینی کند. مقدار R2 نشان میدهد 158 / 0 از واریانس کیفیت
تدریس قابل تبیین است. مهارت کلامی و مهارت بازخورد با مقادیر همبستگی به ترتیب 451 / 0 ، 318 / 0 بازخورد بیشترین
تأثیر را بر کیفیت تدریس و خودافشایی با 177 / 0 رابطه معکوس دارد.
نتیجه گیری: اساتید با تقویت مهارتهای کلامی و بازخورد میتوانند کیفیت تدریس خود را ترقی بخشند. مهارتهای
ارتباطی بویژه بازخورد، عامل مهمی در افزایش اثربخشی تدریس محسوب میشود

برای دریافت  پرسشنامه استاندارد مهارت هاي ارتباطي بارتون جي اینجا کلیک کنید.

برای دریافت پرسشنامه کیفیت تدریس سراج اینجا کلیک کنید.