نقش ادراك دلبستگی دوران كودكی، كنش وری خانواده و سبك های اسنادی بر اضطراب اجتماعی

پژوهش حاضر با هدف شناخت نقش دلبستگي دوران کودکي، کنش وري خانواده و سبک هاي اسنادي در اضطراب اجتماعي دانشجويان انجام شد. 700 دانشجو به روش نمونه برداري چند مرحله اي خوشه اي از دو دانشگاه پيام نور و آزاد بيرجند انتخاب شدند و ارزشيابي دلبستگي به هر والد (هازان و شيور، 1986)، مقياس ارزيابي سازش پذيري و پيوستگي خانواده (السون، پرتنر و لاوي، 1985)، پرسشنامه سبک اسنادي (پترسون و سليگمن، 1984) و مقياس اضطراب اجتماعي (واتسون و فرند، 1969) را تکميل کردند. يافته ها نشان دادند سبک هاي اسنادي، دلبستگي ناايمن به مادر و پيوستگي با خانواده به طور مستقيم پيش بيني کننده اضطراب اجتماعي هستند. همچنين، دلبستگي به والد از طريق پيوستگي و اسناد موفقيت بر کاهش و افزايش اضطراب اجتماعي مسيرهاي معناداري نشان دادند. با توجه به يافته هاي اين پژوهش مي توان دريافت که پيوستگي اعضاي خانواده و اسناد موفقيت باعث کاهش اضطراب اجتماعي و ناايمني به مادر و اسناد شکست موجب افزايش اضطراب اجتماعي مي شوند.