ارتباط بین الگوهای مقابله دینی با سلامت روانی و شادكامی

هدف اصلي پژوهش حاضر تعيين ارتباط بين مقابله ديني با سلامت رواني و شادکامي در دانشجويان ايراني بود. 401 دانشجو (234 زن و 167 مرد) با روش نمونه برداري مرحله اي از بين واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي منطقه 9 انتخاب شدند. ابزارهاي اين پژوهش شامل فرم کوتاه مقياس مقابله ديني (بياضي و ديگران، زير چاپ برگرفته از پارگامنت و ديگران، 2000)، پرسشنامه سلامت عمومي (گلدبرگ، 1972) و سياهه شادکامي آکسفورد (آرگيل و ديگران، 1989) بود. يافته ها نشان دادند الگوي مقابله ديني منفي با عدم سلامت رواني همبستگي مثبت معنادار، الگوي مقابله ديني مثبت با شادکامي همبستگي مثبت معنادار، الگوي مقابله ديني منفي با شادکامي همبستگي منفي معنادار و شادکامي با سلامت رواني همبستگي منفي معنادار داشتند. افزون بر آن، دانشجويان بيشتر از مقابله هاي ديني مثبت استفاده مي کردند. الگوهاي مقابله ديني، شادکامي و سلامت رواني بر حسب جنس نيز تفاوت معنادار نشان دادند.