بررسی رابطه بین ویژگی‌های فردی کارکنان، راهبردها و محرک‌های رهبری مدیران و تمایل کارکنان به حفظ و بقای خویش

هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین ویژگی‌های فردی کارکنان، راهبردها و محرک‌های رهبری مدیران و تمایل کارکنان به حفظ و بقاء بر مبنای ابعاد مشارکت، رضایت شغلی و ترک شغل در قالب یک مدل توضیحی می‌باشد. روش تحقیق آن توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه کارکنان اداره بهزیستی شهرستان شیراز می‌باشد. با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای ساده و بر مبنای ویژگی‌های فردی از 240 کارمند، 125 نفر انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه رهبری چند عاملی، پرسشنامه مشارکت و ترک شغل و مقیاس محقق‌ساخته رضایت شغلی و رضایت از حقوق و مزایای شغلی بود که پس از محاسبه روایی و پایایی صوری نمونه توزیع، و داده‌ها از طریق نرم‌افزارهای آماری SPSS16 و LISREL8.54و آمار ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند‌متغیره و برازش مدل مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ویژگی‌های فردی رابطه معنی‌داری با ابعاد تمایل کارکنان به حفظ و بقاء ندارند. بین ویژگی‌های فردی موقعیت استخدامی، سابقه کار با محرک‌های رهبری و بین میزان تحصیلات و راهبردهای رهبری رابطه معنی‌داری وجود دارد و راهبردهای رهبری پیش‌بینی‌کننده معنی‌دار ابعاد تمایل کارکنان به حفظ و بقاء در سازمان می‌باشد. همچنین محرک‌های رهبری پیش‌بینی‌کننده معنی‌دار رضایت شغلی کارکنان می‌باشد و محرک‌ها و راهبردهای رهبری واسطه رابطه معنی‌داری بین ویژگی‌های فردی و تمایل کارکنان برای بقا هستند.