چکیده مقاله
هدف: هدف این مطالعه، تعیین اعتبار پارادایم شخصیتی در مطالعه و پیشبینی کارآفرینی بود. روش: این مطالعه به شیوه علی- مقایسهای و بر روی 120 نفر (60 نفر کارآفرین و 60 نفر غیر کارآفرین) که با روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. این دو گروه، سپس به پرسشنامههای استانداردشده انگیزه موفقیت، منبع کنترل، عزت نفس، گرایش به خطرپذیری، نوآوری، استقلال، آغازگر بودن، احساس نسبت به دیگران، رهبری، مسئولیت، پشتکار و انرژی فیزیکی پاسخ دادند. نتایج: نتایج نشان داد که دو گروه تنها در مورد سه متغیر از دوازده متغیر شخصیتی: کنترل شخصی، انگیزه موفقیت و انرژی با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک نیز نشان داد که تنها سه متغیر کنترل شخصی، انگیزه موفقیت و مسئولیت توانستند کارآفرینی را پیشبینی کنند. بحث و نتیجهگیری: پارادایمهای شخصیتی در مطالعه کارآفرینی، با مسائل و چالشهای جدی مواجه هستند. یافتههای این پژوهش، ادعای آن دسته از محققانی را که از "بحران پارادایمهای شخصیتی" در مطالعه کارآفرینی سخن میرانند تأیید کرده است.