چکیده مقاله
با توجه به اهمیت مشارکت همهجانبه در فرآیند توسعه پایدار و تأکید قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبنی بر حضور جدی کلیه مردم در تعیین سرنوشت خودشان، شوراهای اسلامی در کشور، شهرها و روستاها تشکیل شدهاند. شوراهای اسلامی روستایی به عنوان مدیران محلی میتوانند ضمن به مشارکت گرفتن افکار و امکانات محلی با هماهنگی، حمایت و هدایت مدیریت دولتی پلکان رشد و توسعه را یکی پس از دیگری طی نمایند، لذا با توجه به اهمیت جایگاه شوراهای اسلامی در راستای توسعه روستایی، در مقاله حاضر به منظور شناخت عوامل مؤثر بر گرایشهای روستاییان به شوراهای اسلامی روستا، بخشی از متغیرهایی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بتوانند رابطه مردم با شورا و در حقیقت گرایش مردم به شوراها را مورد ارزیابی قرار دهند در نظر گرفته شده و ضمن شاخص سازی و تدوین پرسشنامههای مربوطه مورد سنجش قرار گرفتهاند. از کل روستاهای هشت شهرستان مرکزی خراسان (منطقه مورد مطالعه) که شامل 1655 روستای بالای 20 خانوار که دارای شورای اسلامی بودهاند، 82 روستا برگزیده شده و با 629 سرپرست خانوار در این روستاها مصاحبه صورت گرفته و اطلاعات لازم جمعآوری شده است. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر این است که بین میزان فعالیتهای شورا و گرایش روستائیان رابطه همبستگی معنادار وجود ندارد ولی بین سه متغیر دیگر مورد بررسی یعنی سابقه کار اعضا شورا، میزان امکانات و تاسیسات عمومی موجود در روستا و طبقهبندی اعضا شورا و گرایش روستائیان به شورا رابطه همبستگی معناداری وجود دارد.