چکیده مقاله
خش عمده‌ای از تحقیقات سنجش درجه کارایی بازار سرمایه، تا این تاریخ به بورس اوراق بهادار کشور ایالات متحده آمریکا و کشورهای اروپایی اختصاص داشته است و تحقیقات کمی در خصوص شناسایی درجه کارایی بازار سرمایه کشورهای توسعه‌نیافته (کمتر توسعه‌یافته) به‌طور اعم و بازار اوراق بهادار تهران به‌طور اخص انجام شده بود. این مطالعه به بررسی شواهدی پیرامون وجود حداقل شکل ضعیف کارایی در بورس اوراق بهادار تهران می‌پردازد. نمونه آماری مشتمل 30 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده گزینش می‌شوند. قلمرو زمانی پژوهش، دوره‌های 1384-1387را در بر می‌گیرد. فرضیه پژوهش نیز در صدد پاسخ به این مسأله است که آیا بورس اوراق بهادار تهران از شکل ضعیف کارایی بازار سرمایه برخوردار است یا خیر. نتایج آزمون غیر پارامتریک ((Non-parametric Test و پارامتریک ((Parametric Test بیانگر این موضوع است که سری‌های بازده سهم از الگوی گشت تصادفی (Random Walk Theory) تبعیت نمی‌کند و ضریب خود همبستگی (Auto-correlation coefficient) در فواصل و سطوح متفاوت فرضیه صفر، شکل ضعیف بازار کارا را برای بازار اوراق بهادار تهران رد می‌کند.
نتایج تحقیقاتی از این دست برای تحلیل گران مالی بازار سرمایه، سرمایه‌گذاران بالقوه و بالفعل، بانک‌ها، اعتباردهندگان و دستگاههای قانونگذاری حیاتی بوده و آنها را در تصمیم‌گیری‌های خود برای بهبود شرایط تصمیم‌سازی بهینه یاری می‌دهد. استمرار و تداوم انجام مطالعاتی ادواری از این دست - در زمینه کارایی بازار سرمایه در کشورهای کمترتوسعه‌یافته می‌تواند کمک شایان توجهی به بهبود قوانین و مقررات ناظر بر بازار سرمایه نموده و موجبات غنا بخشی به ضوابط نظاراتی و همچنین بهینه‌سازی تصمیمات سرمایه‌گذاران را مهیا نماید.