پیوند مادری و نشانه های آسیب پذیری مرتبط با خوردن: نقش واسطه ای باورهای اختلال خوردن و ناگویی خلقی نویسنده حسين زاده علي اصغر*, هومن حيدرعلي, صالحي مهديه, كوشكي شيرين سال انتشار: چکیده مقاله هدف پژوهش حاضر آزمون يک مدل نظري رابطه غيرمستقيم بين پيوند مادري و آسيب پذيري مرتبط با خوردن از طريق دو متغير ميانجي ناگويي خلقي و باورهاي اختلال خوردن بود. نمونه اي مشتمل بر 525 دانش آموز دبيرستاني و پيش دانشگاهي (215 دختر، 210 پسر) از شهرستان هاي مرکزي استان مازندران به شيوه خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. شرکت کنندگان سياهه اختلال خوردن (گارنر و ديگران، 1987)، مقياس ناگويي خلقي (بگبي و ديگران، 1994)، پرسشنامه باور اختلال خوردن (کوپر و ديگران، 1997)، و ابزار پيوند مادري (پارکر و ديگران، 1979) را تکميل کردند. نتايج مدل يابي معادلات ساختاري نشان دادند که پيوند مادري از طريق ناگويي خلقي با نشانه هاي آسيب پذيري مرتبط با خوردن رابطه غيرمستقيم منفي معنادار دارد. با اين حال، رابطه پيوند مادري با آسيب پذيري مرتبط با خوردن از طريق متغير ميانجي باورهاي اختلال خوردن معنادار نبود. بر مبناي يافته هاي پژوهش حاضر، تحکيم پيوند مادري مي تواند در پيشگيري اختلال خوردن نوجوانان نقش مهمي داشته باشد. فرم ثبت نظرات شما نام و نام خانوادگی: شماره همراه: آدرس ایمیل: نظر شما: نظرات کاربران: