نقش واسطه ای نگرانی در رابطه بین راهبردهای نظم دهی شناختی هیجان و افسردگی و اضطراب

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطه اي نگراني در رابطه بين راهبردهاي نظم دهي شناختي هيجان و افسردگي و اضطراب بود. 367 دانشجو (288 مرد، 79 زن) به روش نمونه برداري طبقه اي از دانشکده مهندسي دانشگاه علوم تحقيقات فارس انتخاب شدند. شرکت کنندگان به سياهه افسردگي بک (بک، استير و براون، 1996)، سياهه اضطراب بک (بک و اپستين، 1993)، پرسشنامه نگراني پنسيلوانيا (مي ير، ميلر، متزيگر و بورکووک،1990) و پرسشنامه نظم دهي شناختي هيجان (گارنفسکي، کرايچ و اسپينهاون، 2002) پاسخ دادند. براي تحليل يافته ها از آزمون همبستگي، تحليل رگرسيون و تحليل مسير استفاده شد. نتايج نشان دادند با واسطه گري نگراني، راهبردهاي سازش نايافته نظم دهي شناختي هيجان (راهبرد نشخوار فکري) با افسردگي و اضطراب رابطه مثبت و راهبردهاي سازش يافته نظم دهي شناختي هيجان (تمرکز مثبت مجدد) با افسردگي و اضطراب رابطه منفي دارد. در مجموع، مي توان نتيجه گرفت که راهبردهاي نظم دهي شناختي هيجان نقش مهمي در پيش بيني نگراني، افسردگي و اضطراب ايفا مي کنند.