مقایسه سبك های دلبستگی در بیماران مبتلا به افسردگی، اختلال های اضطرابی و افراد عادی

نارسايي تنظيم هيجان ها از مشکلات بنيادين افراد مبتلا به اختلال هاي خلقي و اضطرابي است. سبک دلبستگي، که از کودکي در چهارچوب روابط مادر - کودک شکل مي گيرد، تعيين کننده اصلي شيوه تنظيم هيجان هاست. شکل گيري نابهنجار سبک هاي دلبستگي، مي تواند فرايند بهنجار تنظيم هيجان ها را تحت تاثير قرار دهد. هدف اصلي اين پژوهش مقايسه سبک هاي دلبستگي بيماران مبتلا به افسردگي و اختلال هاي اضطرابي و افراد عادي بود. تعداد 224 نفر (87 افسرده، 64 مضطرب، 73 عادي) به صورت داوطلب در اين پژوهش شرکت کردند. پس از تشخيص روان پزشکي نوع اختلال، از شرکت کنندگان خواسته شد تا سياهه دلبستگي بزرگسال (AAI؛ بشارت، 1384، 2011) را تکميل کنند. نتايج پژوهش نشان دادند که سبک دلبستگي غالب در بيماران افسرده، اجتنابي؛ در بيماران مضطرب، دوسوگرا و در افراد عادي، ايمن است. مقايسه سبک هاي دلبستگي بيماران و افراد عادي، احتمال تاثيرگذاري اختلال سبک هاي دلبستگي بر نارسايي تنظيم هيجان ها را تاييد مي کند. تفاوت سبک هاي دلبستگي بيماران افسرده و مضطرب نيز مي تواند تفاوت در نوع نارسايي تنظيم هيجان ها را در اين دو گروه توجيه کند.