چکیده مقاله
به دلیل چالش¬های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی که در دهه¬ی اخیر سازمان¬ها را تهدید کرده است، رویکرد مشتری گرایی و تمرکز بر خواسته¬های آن و طراحی راهبرد سازمان بر¬¬این اساس، برای ایجاد مزیت رقابتی در سازمان¬ها کم¬رنگ شده است. در این راستا، مدیریت زنجیره تامین سبز، رویکرد مناسب جهت رسیدن به این اهداف است. مدیریت زنجیره¬ی تأمین سبز، یکپارچه کننده¬ی مدیریت زنجیره¬ی تأمین با الزامات زیست محیطی در تمام مراحل طراحی محصول، انتخاب و تأمین مواد اولیه، تولید و ساخت، فرآیندهای توزیع و انتقال، تحویل به مشتری و بالاخره پس از مصرف، مدیریت بازیافت و مصرف مجدد به منظور بیشینه کردن میزان بهره¬وری مصرف انرژی و منابع همراه با بهبود عملکرد کل زنجیره¬ی تأمین است. لذا تحقیق حاضر در پی آن است که به بررسی موانع اجرای شیوههای مدیریت زنجیره تأمین سبز در شرکت پارس خودرو با استفاده از رویکرد مدل¬سازی ساختاری تفسیری بپردازد. بدین منظور بخش لجستیک شرکت پارس خودرو مورد مطالعه قرار گرفت. در گام اول به بررسی موانع اجرای این شیوهها پرداخته شد و نهایتاً موانع اصلی با نظر خبرگان امر در این زمینه انتخاب شد. پس از نهایی شدن این موانع، در گام دوم از روش مدلسازی ساختاری تفسیری به منظور تعیین ساختار و نقش موانع استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که مانع عدم حمایت مدیران ارشد و میانی سازمان در سطح اول در میان کل موانع در رتبه اول قرار گرفت. و مانع عدم وجود رویکرد فعالانه و داوطلبانه سازمان و تأمین کنندگان در خصوص رعایت استانداردهای زیست محیطی و مسئولیت اجتماعی در سطح نهم و آخر قرار گرفت. و همچنین متغیر های وابسته، بانفوذ و مستقل مشخص گردید.