نقش رابطه مادر- فرزند و متغیرهای مرتبط با درد در میزان افسردگی مادران مبتلا به بیماری های مزمن

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش رابطه والد- فرزند و متغيرهاي مرتبط با درد در افسردگي مادران مبتلا به آرتريت روماتوئيد (RA)، مالتيپل اسکلروزيس (MS) و کمردرد مزمن (LBP) بود. نمونه اي مشتمل بر 67 بيمار مبتلا به LBP،60 بيمار مبتلا به RA،63 بيمار مبتلا به MS از بيمارستان هاي آتيه، امام خميني، و انجمن ام اس و 65 مادر غيربيمار به صورت در دسترس انتخاب شدند. تمامي شرکت کنندگان به مقياس افسردگي، اضطراب و تنيدگي -DASS-42) 42؛ لاويباند و لاويباند، 1995) و مقياس رابطه والد- کودک PCRS-S) ؛ پيانتا، 1992) پاسخ دادند. مادران بيمار به مقياس ديداري شدت دردVAS) ؛ وورز و لويي، 1990) و پرسشنامه ناتواني ناشي از دردRDQ) ؛ رولند و موريس، 1983) نيز پاسخ دادند. براي تحليل داده ها از تحليل واريانس، همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج نشان دادند شدت افسردگي مادران بيمار و سالم تفاوت معنادار دارد. افزون بر آن، ناتواني ناشي از درد و تعارض در رابطه مادر- فرزند، افسردگي مادران بيمار را به شکل مثبت معناداري پيش بيني کرد. بنابراين مي توان دريافت ناتواني و تعارض در رابطه مادر- فرزند با سطح افسردگي مادران مبتلا به بيماري مزمن رابطه دارد