اضطراب اجتماعی نوجوانان: نقش سبك های دلبستگی و راهبردهای نظم جویی شناختی هیجان

تعيين نقش سبک هاي دلبستگي و راهبردهاي نظم جويي شناختي هيجان در اضطراب اجتماعي نوجوانان هدف اين پژوهش بود. با استفاده از روش نمونه برداري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي 300 نفر (125 پسر و 175 دختر) از دانش آموزان مقطع متوسطه انتخاب شدند و توسط مقياس سبک هاي دلبستگي (کولينز و ريد، 1990)، پرسشنامه نظم جويي شناختي هيجان (گارنفسکي، کرايج و اسپينهاون، 2002) و اضطراب اجتماعي نوجوانان (لاگرکا و لوپز، 1998) مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان دادندکه سبک هاي دلبستگي دوسوگرا و ايمن نقش عمده اي در پيش بيني مولفه هاي اضطراب اجتماعي دارند. از بين راهبردهاي سازش نايافته نظم جويي شناختي هيجان، راهبردهاي نشخوارگري، ملامت خويش و فاجعه سازي و از بين راهبردهاي سازش يافته، راهبردهاي ارزيابي مجدد، ديدگاه گيري و تمرکز مجدد بر برنامه ريزي توانستند مولفه هاي اضطراب اجتماعي را پيش يني کنند. بنابراين، يافته هاي پژوهش حاضر از نقش سبک هاي دلبستگي ناايمن و مقابله شناختي ناکارآمد در بروز اضطراب اجتماعي حمايت مي کند