چکیده مقاله
متخصصان امر بازرگانی تا امروز تمرکز بسیار اندکی نسبت به سرمایه ناملموس در سازمانها به عنوان اهرمی برای تحت تاثیر قرار دادن قابلیتهای بازاریابی داشتهاند؛ حال آنکه در دیدگاه مبتنی بر منابع، این باور وجود دارد که منابع و قابلیتهای غیرقابل تقلید، ارزشمند، کمیاب و پیچیده به لحاظ اجتماعی، مزیت رقابتی برتری را ایجاد میکنند.
از اینرو هدف این مقاله ارائه و ارزیابی یک مدل مفهومی از رابطه بین داراییهای ناملموس و عملکرد تجاری در سازمانهای بازرگانی منطبق با دیدگاه مبتنی بر منابع است.با توجه به ماهیت آن، پژوهشی توصیفی و پیمایشی است. مدل ارائه شده، در صنایع فولاد استان خوزستان و با جامعه آماری متشکل از مدیران عالی، مدیرانمیانیوکارشناسان بازرگانی در چهار شرکت فعال در صنعت فولاد استان خوستان و حجم نمونه 168 نفر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. بر این اساس پنج متغیر سرمایه دانشی- انسانی، سرمایه اطلاعای ، سرمایه ارتباطی ، سرمایه سازمانی، سرمایه اجتماعی و هچنین قابلیت های بازاریابی در قالب 6 فرضیه و 36 شاخص مورد آزمون واقع شد. نتایج این پژوهش ضمن تایید هر شش فرضیه طرح شده نشان داد قویترین رابطه با ضریب همبستگی 378/0 میان سرمایه دانشی- انسانی و قابلیتهای بازاریابی و ضعیفترین رابطه با ضریب همبستگی 318/0 میان سرمایه اجتماعی و قابلیتهای بازاریابی وجود دارد. ضمن آنکه شاخصهای توانایی نگهداری و بکارگیری دانش و بسط آشناییهای تجاری به ترتیب با میانگین نمره 81/8 و 61/7 به عنوان مهمترین و کم اهمیتترین شاخصها شناسایی شد.
کلیدواژگان