چکیده مقاله
روش ارائه صورت سود و زیان برای گزارشگری برون سازمانی طبق استانداردهای ایران و بسیاری از کشورهای دنیا روش بهایابی جذبی است، در حالی که صورت سود و زیانی که در اختیار مدیریت قرار میگیرد بر مبنای بهایابی متغیر تهیه شده و از ابزارهای تصمیمگیری او به حساب میآید. هدف اصلی این تحقیق بررسی محتوای اطلاعاتی صورت سود و زیان تهیه شده به روش بهایابی متغیر برای گزارشگری برونسازمانی است. با توجه به هدف تحقیق، روش این پژوهش آزمایش بوده است. آزمودنیهای این تحقیق شامل دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاههای سراسری وتحلیلگران بورس اوراق بهادار تهران بوده است. فرضیات این تحقیق بیان کننده این موضوع هستند که آیا محتوای اطلاعاتی صورت سود و زیان به روش بهایابی متغیر، جانشین یا مکمل صورت سود و زیان به روش بهایابی جذبی هست یا خیر. بررسیها نشان دادند که هیچ اختلاف معناداری بینEPS آتی برآوردی با استفاده از صورت سود و زیان به روش بهایابی جذبی و EPS آتی برآوردی با استفاده از صورت سود و زیان به روش بهایابی متغیر به عنوان یک روش جانشین و یا مکمل وجود ندارد.