چکیده مقاله
افزایش تعدد عوامل تعیینکننده موفقیت در بازار، حضور و ظهور رقبای قدرتمند و تازه وارد متعدد، تغییر مداوم سلایق مشتریان و افزایش سطح انتظارات آنها، شرکتهای تجاری را با مخاطرات عمیقی روبرو کرده است. بنابراین امروزه داشتن توان رقابتی اساس بقای شرکتهاست. هدف این تحقیق بررسی سازوکار تاثیر گرایش به بازار مدیران شرکتهای صنعتی بر کسب مزیت رقابتی با تأکید بر نقش میانجی متغیر های هوشمندی رقابتی و عوامل کانونی سازمان(ساختار، فرهنگ و فرایند) است. جامعه‌ی آماری این تحقیق شامل 113 تن از مدیران منتخب از 85 شرکت موجود در شهرک‌های صنعتی استان مازندران است که از سه منطقه‌ی شرق، مرکز و غرب به روش خوشه‌ای نمونه‌گیری، انتخاب و مورد آزمون قرار گرفته‌اند. ابزار اصلی این تحقیق پرسشنامه‌ی استانداردی است که روایی سازه داشته و پایایی 98 درصدی آن نشانگر قابلیت اعتماد بالای آن است. نتایج حاصل از تحلیل داده های تحقیق که با مدلسازی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار لیزرل انجام گرفته است حاکی از آن است که افزایش سطح بازارگرایی مدیران با وجود متغیر میانجی پایش هوشمندی رقابتی منجر به کسب و حفظ مزیت رقابتی شرکتها می‌شود. در عین حال، نتایج تحقیق نشان داد که متغیرهای مربوط به عوامل سازمانی تأثیر محسوس مستقیم و معناداری بر مزیت رقابتی نداشته اند.