چکیده مقاله
گسترش تجارت، جهانی شدن محصولات و خدمات و بینالمللی شدن شرکتها، همواره بر اهمیت روابط بازرگانی بینالملل افزوده است. روابط بازرگانی بینالملل ابعاد مختلفی را دربرمیگیرد که اثربخشی شرکتها را در بازار بینالمللی بهویژه بازار صادرات تحت تأثیر قرار میدهد. با توجه به شرایط بازار پیچیده و دستخوش تغییرات مداوم و پی در پی، کسب سریع اطلاعات بازرگانی اغلب رمز موفقیت در بازارهای بینالمللی است و بازارمحوری بهعنوان دیدگاهی یکپارچه با تعیین توانایی سازمانها در پیشبینی، واکنش و تبدیل به سرمایه کردن تغییرات محیطی، عاملی است که عملکرد شرکتها را بهبود میدهد. هدف این مطالعه، بررسی تأثیر بالقوهی بازارمحوری صادرکنندگان بر روابط بازرگانی بینالملل با تأکید ویژه بر وابستگی، همکاری و فاصلهی ارتباطی و تأثیر این ابعاد روی عملکرد صادرات است. بدین منظور با استفاده از یک روش پیمایشی، روابط بازارمحوری صادرکنندگان روی جنبههای رفتاری روابط بازرگانی بینالملل با عملکرد صادرات در نمونهی 44 نفری از صادرکنندگان فعال شهر مشهد مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد، بازارمحوری صادرکنندگان همکاری بین صادرکنندگان و طرف مقابل را ارتقا میدهند؛ در حالیکه وابستگی و فاصله ارتباطی را کاهش میدهند. بهعلاوه، عملکرد صادرات با همکاری بیشتر و فاصله ارتباطی کمتر بهبود مییابد، در حالیکه هیچ رابطه معناداری بین وابستگی و عملکرد صادرات یافت نشد.