سبك های فرزندپروری ادراك شده و ترس از ارزشیابی منفی: مقایسه دختران نوجوان تیزهوش و عادی

هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه بين ابعاد سبک هاي فرزندپروري و ترس از ارزشيابي منفي و شناخت تفاوت اين رابطه بين دختران نوجوان تيزهوش و عادي بود. بدين منظور بر اساس يک پژوهش زمينه يابي، نمونه اي متشکل از 137 دختر دبيرستاني (34 نفر تيزهوش؛ 103 نفر عادي) توسط نسخه کوتاه مقياس ترس از ارزشيابي منفي (FNES-B؛ ليري،1983) و پرسشنامه ادراک از شيوه هاي فرزندپروري (PSQ؛ شفر،1965) مورد بررسي قرار گرفتند. داده ها توسط روش همبستگي و آزمون z مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها نشان دادند: 1) بين مولفه مهار سبک هاي فرزندپروري و ترس از ارزشيابي منفي همبستگي مثبت وجود دارد، 2) بين مولفه محبت با ترس از ارزشيابي منفي همبستگي معنادار وجود ندارد، 3) درگروه نوجوانان عادي، بعد مهار با ترس از ارزشيابي منفي رابطه معناداري نداشت، در حالي که اين رابطه در گروه دانش آموزان تيزهوش مثبت و معنادار بود، 4) محاسبه آزمون z تفاوتي را در اين همبستگي بين دو گروه نشان نداد. در مجموع، يافته هاي پژوهش نشان دادند هر چه اعمال مهار بر فرزندان بيشتر باشد حساسيت آنها نسبت به ارزشيابي هاي منفي ديگران افزايش مي يابد و اين اثر در مورد فرزندان تيزهوش بارزتر است.