پیش بینی ابعاد خودآگاهی بر مبنای رگه های شخصیت دانش آموزان تیزهوش

هدف پژوهش حاضر، پيش بيني ابعاد خودآگاهي بر مبناي رگه هاي شخصيتي در دانش آموزان تيزهوش بود. شرکت کنندگان مشتمل بر 239 دانش آموز تيزهوش (120 دختر، 119 پسر) در مقطع دبيرستان شهرستان شيراز بودند که به شيوه هدفمند انتخاب شدند. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه پنج عامل اصلي شخصيت (گلدبرگ، 1999) و مقياس خودهشياري (ريلو و اليک، 1998) استفاده شد. نتايج بيانگر آن بود که بين رگه هاي شخصيت (برون گردي، وظيفه شناسي، توافق جويي، گشودگي به تجربه و نوروزگرايي) و ابعاد خودآگاهي (خودآگاهي خصوصي، خودآگاهي عمومي و اضطراب اجتماعي) همبستگي وجود دارد. تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد که عامل هاي گشودگي به تجربه و وظيفه شناسي، بعد خودآگاهي خصوصي و توافق جويي، و نوروزگرايي، بعد خودآگاهي عمومي را به طور مثبت پيش بيني مي کنند. همچنين، نوروزگرايي به طور مثبت و برون گردي به طور منفي بعد اضطراب اجتماعي را پيش بيني کرد.