چکیده مقاله
مسئولیتپذیری اجتماعی رویکردی تجاری است که اخلاق، کارکنان، جامعه و محیط را محترم میشمارد و راهبردی کامل است که توانایی بهبود موقعیت رقابتی سازمان را دارد. از طرفی، پیروی از تقاضاهای نهادی، موجب شکل‌گیری حمایت اجتماعی می‌شود و بقای سازمان را تضمین می‌کند. هدف از این مقاله، بررسی تأثیر قابلیتهای درونی سازمان و ساختار صنعت بر میزان مسئولیتپذیری اجتماعی سازمان است. پژوهش حاضر، کاربردی و از نوع همبستگی است. جامعة آماری پژوهش، شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران است که از میان این جامعه، با استفاده از روش حذفی نظاممند، 116 شرکت بهعنوان نمونه انتخاب شدند. دادههای نمونة آماری با استفاده از نرم‌افزار رهاورد نوین و بررسی اسناد و گزارشهای مالی گردآوری شد و با بهره‌گیری از روش مدلسازی معادلههای ساختاری و تحلیل مسیر، روابط تحلیل شد. یافتههای پژوهش نشان میدهد عوامل درونسازمانی، قابلیت سودآوری و قابلیت عملیاتی و عوامل ساختار صنعت شامل سطح رقابت، نوع صنعت و سودآوری صنعت، رابطة معناداری با مسئولیتپذیری اجتماعی دارند.