چکیده مقاله
هدف این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر برنامهریزی راهبردی موفق با بهرهمندی از روش آماری مدل معادلات ساختاری، بهمنظور ارائۀ مدلی برای موفقیت برنامهریزی راهبردی شرکت بیمۀ ایران است. پس از بررسی پیشینۀ پژوهش و یکپارچهسازی نتایج آنها و اعمال نظر خبرگان، عوامل سازمانی مؤثر بر برنامهریزی راهبردی موفق، شناسایی شدند و در دو دستۀ عوامل تعاملی و عوامل عمومی قرار گرفتند. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی است و از نظر شیوۀ گردآوری داده‌ها، توصیفی و پیمایشی از نوع همبستگی شمرده میشود. جامعۀ آماری آن را مدیران ارشد و میانی شرکت سهامی بیمۀ ایران شهر تهران (410 نفر) شکل داده است که بهکمک نمونهگیری خوشهای، 201 آزمودنی برای نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامۀ محققساخته است که روایی آن هم از دید صاحب‌نظران و هم بهکمک روش آماری تحلیل عاملی تأییدی به تأیید رسید. پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. نتایج پژوهش نشان داد عوامل تعاملی سازمان بهطور مستقیم و غیرمستقیم و عوامل عمومی سازمان بهطور مستقیم بر موفقیت برنامهریزی راهبردی مؤثرند.