اثربخشی آموزش تاب آوری بر بهزیستی روان شناختی دختران خیابانی دارای ختلال های برونی سازی شده

هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي آموزش تاب آوري بر بهزيستي روان شناختي دختران خياباني واجد اختلال هاي بروني سازي شده بود. در اين مطالعه شبه تجربي، از جامعه آماري دختران 12 تا 16 ساله عضو جمعيت دفاع از کودکان کار و خيابان شهر تهران، 94 نفر به مقياس خودگزارش دهي آشنباخ و رسکورلا (2001) پاسخ دادند. 30 نفر با نمره 63 و بالاتر به صورت تصادفي انتخاب شدند و به تعداد مساوي در گروه هاي آزمايش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش در 15 جلسه آموزش تاب آوري شرکت کردند. پرسشنامه بهزيستي روان شناختي ريف (ريف و کيز، 1995) قبل و بعد از جلسات آموزشي توسط دختران تکميل شد. نتايج تحليل کوواريانس چند متغيري نشان دادند در تمامي مولفه هاي بهزيستي روان شناختي به استثناي استقلال عمل، نمره هاي دختران گروه آزمايش بالاتر از گروه گواه بود. بنابراين مي توان نتيجه گرفت برنامه آموزش تاب آوري موجب افزايش بهزيستي روان شناختي دختران خياباني داراي اختلال هاي بروني سازي شده مي شود.