خلاقیت و ناراستگویی: توانایی توجیه رفتار غیراخلاقی

هدف پژوهش حاضر وارسي يک جنبه نامطلوب و مضر خلاقيت بود. فرض بر آن بود افراد خلاق اين توانايي را دارند که راه هايي خلاقانه براي توجيه رفتارهاي غيراخلاقي خود پيدا کنند و بنابراين بيشتر مي توانند خود را به ارتکاب رفتارهاي غيراخلاقي متقاعد کنند. با استفاده از روش نمونه برداري تصادفي چندمرحله اي، 165 دانشجوي کارشناسي (66 مرد،99 زن) انتخاب شدند و به آزمون خلاقيت عابدي (1372) و ماتريس هاي پيشرونده ريون (1995) پاسخ دادند. سپس به دو شکل در يک معماي اخلاقي قرار داده شدند: توجيه رفتار غيراخلاقي (ناراستگويي) در گروه توجيه پذير، آسان و در گروه توجيه ناپذير، دشوار بود. نتايج تحليل رگرسيون تعديل شونده نشان دادند مطابق با فرضيه هاي پژوهش، خلاقيت حتي پس از کنترل هوش، ناراستگويي را پيش بيني مي کند و اين پيش بيني در گروه توجيه ناپذير بسيار قوي تر از گروه توجيه پذير است. براساس يافته هاي پژوهش حاضر مي توان دريافت خلاقيت افزون بر جنبه هاي مثبت داراي جنبه هاي منفي نيز هست.