چکیده مقاله
این پژوهش بمنظور بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مثبتاندیشی به شیوهی گروهی بر
انگیزهی پیشرفت، عزت نفس و شادکامی دانشآموزان پسر پایهی اول دبیرستانهای دولتی شهر
جیرفت در سال تحصیلی ( 87 -86 ) انجام گردید نم . ونهی اولیهی این پژوهش 120نفر از دانش
آموزان بودند که به روش تصادفی خوشهای از میان تمامی دانش آموزان پسر پایهی اول دبیرستان
شهر جیرفت انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامهی انگیزهی پیشرفت هرمنس، مقیاس شادکامی
آکسفورد و عزت نفس روزنبرگ به عنوان پیشآزمون اجرا دش سپس جهت بررسی فرضیههای
پژوهش، 28 نفر از افرادی را که در آزمونهای انگیزهی پیشرفت هرمنس و شادکامی آکسفورد
نمرههای ی پا ینی کسب کرده بودند، انتخاب و به گونهی تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه
جایگزین شدند . در مرحلهی بعد، به گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 5/1ی ساعته، مهارتهای
مثبتاندیشی آموزش داده شد در حالیکه گروه گواه هیچگونه آموزشی را دریافت نکردند . یک هفته
پس از پایان جلسههای آموزشی، پرسشنامهی انگیزهی پیشرفت هرمنس، شادکامی آکسفورد و
عزت نفس روزنبرگ به عنوان پس آزمون روی هر دو گروه اجرا گردید ت. حلیل نتایج با استفاده از
آزمون T گروههای مستقل روی تفاضل میانگین نمرههای پیشآزمون و پسآزمون نشان داد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی تأثیری معنیدار بر افزایش نمره های انگیزهی پیشرفت
(P<0/001) و افزایش نمرههای شادکامی (P<0/000 ) داشته است. همچنین، این نتایج بیانگر
این بود که آموزش مهارتهای مثبتاندیشی بر عزت نفس دانش آموزان تاثیری معنیدار نداشته
است (p>0/280). روی هم رفته، نتایج بدست آمده در این پژوهش سودمندی و تاثیر آموزش
مهارتهای مثبتاندیشی در افزایش انگیزهی پیشرفت و شادکامی دانش آموزان دبیرستانی را تایید
می .کند