اعتیاد به اینترنت، صمیمیت اجتماعی و شادكامی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه اعتياد به اينترنت با صميميت اجتماعي و شادکامي در دانشجويان بود.از بين دانشجويان دانشگاه خوارزمي ( سال تحصيلي 1391-1390 ) تعداد 200 نفر به روش نمونه برداري خوشه اي انتخاب و آزمون اعتياد به اينترنت (IAT؛ يانگ، 1998)، پرسشنامه شادکامي آکسفورد (آرگيل و ديگران، 1989) و مقياس صميميت اجتماعي ميلر (ميلر و لفکورت، 1982) را تکميل کردند. نتايج نشان دادند بين دو گروه کاربران سالم و کاربران با اعتياد خفيف به اينترنت از نظر شادکامي و صميميت اجتماعي تفاوت معنادار وجود ندارد، اما ميزان شادکامي و صميميت اجتماعي هر دو گروه به مراتب بالاتر از گروه کاربران با اعتياد شديد به اينترنت بودند. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد اعتياد به اينترنت هفت درصد از واريانس شادکامي را در گروه سالم و 10 درصد از واريانس شادکامي را در گروه کاربران با اعتياد خفيف به اينترنت پيش بيني مي كند. لذا به رغم اينکه استفاده از اينترنت براي تامين نيازهاي رواني و هيجاني مي تواند برخي افراد را به خود معتاد کند، آگاه ساختن کاربران در جهت استفاده صحيح از اينترنت در زمينه مداخله پيشگيرانه سودمند است.