درون داد حالت های ذهنی مادر و رفتار اجتماعی كودك: نقش واسطه ای نظریه ذهن

هدف پژوهش حاضر تعيين نقش واسطه اي نظريه ذهن در رابطه بين درون داد گفتاري مادر در گفت وگوهاي روزمره با کودک و رفتار اجتماعي او در کلاس بود. نمونه پژوهش مشتمل بر 208 کودک دوره پيش دبستاني شهر شيراز و همچنين مادران و مربيان آنها بود. ابزارهاي تحقيق عبارت بودند از: مجموعه تکاليف نظريه ذهن (ولمن و ليو، 2004)، سياهه درون داد حالت هاي ذهني مادرانه (پيترسون و اسلاگتر، 2003) و زيرمقياس رفتار اجتماعي - فرم مربي (کريگان، 2003). نتايج تحليل مسير حاکي از آن بود که بيان مبسوط حالت ذهني توسط مادر در گفت وگوهاي روزمره، به واسطه نظريه ذهن، پيش بيني کننده مثبت رفتار اجتماعي کودک در کلاس است. از طرف ديگر، بيان مختصر موقعيت عيني توسط مادر در گفت وگوهاي روزمره به واسطه نظريه ذهن، رفتار اجتماعي را به گونه اي منفي پيش بيني کرد. در مجموع، پژوهش حاضر نشان داد نوع گفتار مادر در گفت وگوهاي روزمره با کودک به واسطه نظريه ذهن، نقش بسزايي در رفتار اجتماعي کودک دارد.