شادكامی و ادراك الگوهای ارتباطی خانواده: نقش واسطه ای سرمایه روان شناختی

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني شادکامي بر اساس الگوهاي ارتباطي خانواده با واسطه سرمايه روان شناختي در دانشجويان انجام شد. دويست و هفتاد نفر (123 پسر، 147 دختر) از دانشجويان دانشگاه شيراز به روش نمونه برداري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند و به پرسشنامه الگوهاي ارتباطي خانواده (فيتزپاتريک و ريچي، 1997)، پرسشنامه سرمايه روان شناختي (لوتانز و آوليو، 2007)، و پرسشنامه شادکامي آکسفورد (آرگيل، 2001) پاسخ دادند. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان مبتني بر مراحل بارون و کني (1986) نشان دادند جهت گيري گفت و شنود پيش بيني کننده مثبت شادکامي است. همچنين، جهت گيري گفت و شنود، ابعاد سرمايه روان شناختي يعني خودکارآمدي، اميدواري، تاب آوري و خوش بيني را به طور مثبت پيش بيني کرد اما جهت گيري همنوايي قادر به پيش بيني هيچ يک از ابعاد سرمايه روان شناختي نبود. در نهايت، سرمايه روان شناختي در رابطه بين الگوهاي ارتباطي خانواده و شادکامي نقش واسطه اي را ايفا کرد. در مجموع يافته ها نشان دادند ارتباط مطلوب در خانواده، زمينه هاي تعامل بيشتر را براي اعضا فراهم کرده و با رشد بسياري از توانايي هاي فردي منجر به شادکامي مي شود.