اثربخشی درمان گروهی مدیریت تنیدگی بر اضطراب دوران بارداری و پارامترهای فیزیولوژیك نوزادان

هدف پژوهش حاضر تعيين اثر آموزش مديريت تنيدگي شناختي ‎ رفتاري بر ميزان اضطراب دوره بارداري و پارامتر هاي فيزيولوژيک نوزادان بود.اين مطالعه به روش شبه ‎‎ تجربي و با استفاده از طرح پيش آزمون ‎ پس آزمون با گروه گواه انجام شد. 30 نفر از زنان باردار نخست زا که به مراکز بهداشتي درماني کرمان مراجعه کرده بودند به روش نمونه برداري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش وگواه قرار گرفتند. گروه آزمايش طي 12 جلسه، تحت آموزش مديريت تنيدگي شناختي رفتاري قرار گرفت. ابزارهاي مورد سنجش، پرسشنامه اضطراب بارداري (RAQ، وندنبرگ، 1990) و پارامتر هاي فيزيولوژيک نوزادان (وزن، قد، اندازه دور سر و نمره آپگار) بود. نتايج آزمون تحليل کوواريانس چندمتغيري نشان دادند ميانگين نمره هاي اضطراب گروه آزمايش در پس آزمون نسبت به پيش آزمون و همچنين نسبت به گروه گواه کاهش معناداري يافت. به عبارت ديگر، آموزش مديريت تنيدگي شناختي ‎ رفتاري، اضطراب دوره بارداري را به ميزان قابل توجهي کاهش داد. همچنين نتايج نشان دادند بين پارامتر هاي فيزيولوژيک نوزادان دو گروه تفاوت معنادار وجود داشت. بنابراين، مي توان براي بهبود سلامت رواني دوره بارداري از درمانگري هاي روان شناختي مانند مديريت تنيدگي به شيوه شناختي-رفتاري در مراکز بهداشتي درماني استفاده کرد.