رابطه سرمایه روان‌شناختی (امید، خوش‌بینی، تاب‌آوری و خودکارآمدی) با هدف‌های پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشجویان سال اول

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سرمايه روان‌شناختی (اميد، خوش‌بينی، تاب‌آوری و خودکارآمدی) با هدف‌های پيشرفت و عملکرد تحصيلی دانشجويان سال اول انجام گرفت. به همين منظور از بين دانشجويان سال اول کارشناسی دو دانشگاه آزاد اسلامی مسجد سليمان و اهواز520 نفر (262 پسر و 258 دختر) به شيوه تصادفی طبقه‌‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقياس اميدواری گرايشی بزرگسالان، آزمون جهت‌گيری زندگی (فرم تجديد نظر شده)، مقياس تاب‌آوری و مقياس خودکارآمدی تحصيلی که 4 مؤلفه‌ سرمايه روان‌شناختی را اندازه گيری می‌کنند و جهت اندازه‌گيری اهداف پيشرفت از خرده مقياس‌های هدف‌های تبحر گرا، عملکرد گرا و عملکرد گريز از مجموعه الگوهای يادگيری سازگار و خرده مقياس‌ هدف تبحر گريز از مجموعه مقياس‌های هدف‌های پيشرفت اندرو و همکاران استفاده شد. عملکرد تحصيلی نيز با استفاده از ميانگين نمره‌های پايانی اندازه‌گيری شد. برای تحليل داده‌ها از تحليل عامل تأييدی، ضريب همبستگی پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد که سرمايه روان‌شناختی و 4 مؤلفه آن با هدف‌های تبحر گرا، عملکرد گرا و عملکرد تحصيلی رابطه مثبت معنادار و با هدف‌ عملکرد گريز رابطه منفی معنادار دارند. همچنين، اهداف پيشرفت با عملکرد تحصيلی دارای رابطه معنادار هستند. به علاوه، ترکيب چهار متغير اميد، خوش‌بينی، تاب‌آوری و خودکارآمدی بهتر می‌تواند جهت‌گيری هدف تبحر گرايی و عملکرد تحصيلی دانشجويان را پيش‌بينی کند.

واژه‌های كليدي: سرمایه روان‌شناختی، امید، خوش‌بینی، تاب‌آوری، خودکارآمدی، هدف‌های پیشرفت و عملکرد تحصیلی